Asset Publisher
Grzyby
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?
Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy znaleziony grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.
Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.
W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.
Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?
Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu: na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.
Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.
Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?
To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.
Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.
Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?
Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.
Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.
Asset Publisher
INFORMATOR O OCHRONIE PRZECIWPOŻAROWEJ W LASACH
INFORMATOR O OCHRONIE PRZECIWPOŻAROWEJ W LASACH
Leśnicy stale ulepszają system ochrony przeciwpożarowej lasów. Najważniejsze w całej procedurze działań jest to aby jak najszybciej wykryć dym, ustalić miejsce pożaru i podjąć dalsze działania ratownicze.
Dzięki właściwej organizacji systemu ochrony przeciwpożarowej w Lasach Państwowych większość pożarów udaje się ugasić w początkowej fazie. Koszty utrzymania tego systemu to ok. 158 mln zł rocznie. Na szybsze przeciwdziałanie żywiołowi pozwolą kolejne inwestycje.
W związku ze stale wzrastającym zagrożeniem pożarowym w polskich lasach, PGL Lasy Państwowe przygotowały nową ulotkę, która w czytelnej i graficznej formie przedstawia wszystkie elementy systemu ochrony przeciwpożarowej. Materiał został opracowany przez Wydział Ochrony Lasu Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych (DGLP) we współpracy z Zespołem Publikacji Leśnych Ośrodka Rozwojowo-Wdrożeniowego Lasów Państwowych (ORWLP) w Bedoniu.
Ulotka jest dostępna poniżej w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej.
Jako leśnicy apelujemy o przestrzeganie następujących zasad przez wszystkie osoby przebywające na terenach leśnych:
- W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu zabronione jest:
- rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi,
- wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych,
- palenie tytoniu, z wyjątkiem dróg utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.
- Pamiętajmy, że stałym zakazem wstępu objęte są lasy stanowiące:
1) uprawy leśne do 4 m wysokości;
2) powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne;
3) ostoje zwierząt;
4) źródliska rzek i potoków;
5) obszary zagrożone erozją.
- Ruch pojazdem silnikowym, zaprzęgowym i motorowerem w lesie dozwolony jest jedynie drogami publicznymi, natomiast drogami leśnymi jest dozwolony tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach. Nie dotyczy to inwalidów poruszających się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.
- Jazda konna w lesie dopuszczalna jest tylko drogami leśnymi wyznaczonymi przez nadleśniczego.
- Postój pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na drogach leśnych jest dozwolony wyłącznie w miejscach oznakowanych.
Statystyki pożarowe stwierdzają, że to człowiek odpowiada za ponad 90% pożarów lasów !!!
BADŹ OSTROŻNY LASY TO NASZE WSPÓLNE BOGACTWO !!!
Ważne linki
Znaczenie i zadania systemu ochrony przeciwpożarowej
System ochrony przeciwpożarowej w Lasach Państwowych to zaawansowana struktura mająca na celu zapobieganie pożarom, ich wczesne wykrywanie oraz skuteczne gaszenie. Składa się z licznych elementów technicznych, organizacyjnych i edukacyjnych, które współdziałają w ramach krajowego systemu ochrony lasów. To jeden z najbardziej zaawansowanych tego typu systemów w Europie. A oto jego kluczowe elementy:
- Wieże obserwacyjne: Ponad 700 wież wyposażonych w kamery monitorujące lasy w celu szybkiego wykrycia dymu.
- Punkty alarmowo-dyspozycyjne (PAD): Koordynujące działania gaśnicze i alarmują odpowiednie służby (ponad 300 punktów na terenie całej Polski).
- Infrastruktura gaśnicza: Obejmuje ponad 11 tysięcy punktów czerpania wody oraz 15 tysięcy kilometrów pasów przeciwpożarowych.
- Flota pojazdów pożarniczych: Ponad 340 lekkich samochodów patrolowo-gaśniczych wyposażonych w sprzęt gaśniczy.
- Lotnictwo leśne: Ponad 40 samolotów i śmigłowców patroluje lasy i gasi pożary z powietrza.
- Edukacja i prewencja: Lasy Państwowe prowadzą działania edukacyjne, aby zwiększyć świadomość społeczną na temat zagrożeń pożarowych.
Dzięki temu systemowi większość pożarów udaje się opanować na wczesnym etapie, co minimalizuje straty.