Asset Publisher Asset Publisher

DIE FORSTE DER OBERFÖRSTEREI

Die Oberförsterei Wymiarki liegt am äußersten Rand unter 20 Einheiten der Regionaldirektion der Staatsforste. Die Wälder der Oberförsterei sind in einer der größten Waldgesellschaft Polens - Bory Dolnośląskie (Niederschlesische Nadelwälder) gelegen.

Der territoriale Umfang der Oberförsterei beträgt 33 187 ha und die Gesamtfläche der Oberförsterei beläuft sich auf 23 947,58 ha, woraus 23 011,77 ha die Forstfläche bildet. Die Waldbedeckung beträgt 69,5%. Die Oberförsterei beschäftigt 48 Personen, darunter 29 arbeiten vor Ort.

In Wäldern überwiegen gleichaltrige Kiefern-Monokulturen und das Durchschnittsalter von Baumbeständen beträgt 54 Jahre. Der durchschnittliche Baumbestandszuwachs je 1 ha beträgt 6,65 m3/ha und der durchschnittliche Baumbestandsreichtum im Vergleich zu dem letzten Jahrzenht stieg auf 219 m3/ha.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny w Nadleśnictwie Wymiarki

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny w Nadleśnictwie Wymiarki

Nadleśnictwo Wymiarki oraz pozostałe nadleśnictwa w RDLP Zielona Góra rozpoczęły jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny.

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny służą do oceny zagrożenia drzewostanów sosnowych przez szkodniki liściożerne, głównie takich gatunków, jak: strzygonia choinówka Panolis flammea (Den. et Schiff.) , poproch cetyniak Bupalus piniarius (L.) , siwiotek borowiec (zawisak) - Hyloicus pinastri (L.) - (gatunki te zimują w stadium poczwarki w ściółce pod okapem drzewostanu), barczatka sosnówka Dendrolimus pini (L.) - (zimuje gąsienica), osnuja gwiaździsta Acantholyda posticalis (Mats.) - (zimuje larwa bez oprzędu) oraz gatunków z rodziny borecznikowatych (Diprionidae)  - (zimują larwy w oprzędach kokonach).

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny wykonuje się w stałych partiach kontrolnych (PK), wyznaczanych w drzewostanach sosnowych lub wielogatunkowych z przewagą sosny w wieku powyżej 20 lat na polecenie nadleśniczego. Wielkość stałej partii kontrolnej wynosi około 1 ha.

Liczbę partii kontrolnych ustala się w zależności od siedliska, wieku i powierzchni drzewostanu .

Partie kontrolne oznaczone są trwale w terenie i zaznaczone na mapie ochrony lasu. Za okresową aktualizację partii kontrolnych, wykonywaną nie rzadziej niż co 5 lat, odpowiedzialny jest nadleśniczy.

Do wykonania poszukiwań niezbędne są:

  • schemat rozmieszczenia powierzchni próbnych,
  • taśma miernicza lub sznurek o długości 35 m,
  • drewniane ramki o wymiarach 0,5 × 1 m, w liczbie 1-10 szt. (po jednej dla każdej osoby wykonującej poszukiwania),
  • tekturowe pudełka do zbierania i przechowywania zebranych owadów,
  • lekkie motyczki lub pazurki ogrodnicze do przeszukiwania ściółki i gleby,
  • nakolanniki,
  • ołówek, kartki papieru.

1.Podczas poszukiwania owadów, na wyznaczonych powierzchniach próbnych przeszukuje się ściółkę i glebę wyłącznie wewnątrz ramki, a na pięciu powierzchniach (o numerach nieparzystych) także całą powierzchnię pnia drzewa do wysokości 1,5 m, gdzie często zimują boreczniki.

2. Żywe okazy szkodliwych owadów (gatunki chronione nie podlegają zbieraniu) zebrane ze wszystkich powierzchni na danej partii kontrolnej umieszcza się w jednym tekturowym opisanym pudełku (nadleśnictwo, leśnictwo, oddział oraz numer partii kontrolnej). Pudełka z owadami należy dostarczyć do nadleśnictwa, które po ich sprawdzeniu - wraz w wypełnionym formularzem nr 11 przekazuje do właściwego terytorialnie ZOL.

W przypadku stwierdzenia zagrożenia w stopniu słabym lub wyższym, konieczne jest objęcie poszukiwaniami sąsiednich drzewostanów (także metodą 10 powierzchni), tak aby wstępnie ustalić ogólną powierzchnię drzewostanów zagrożonych.

Dodatkow w leśnictwach gdzie w roku 2017 występowało największe zagrożenie od szkodliwych owadów oraz tam gdzie prowadzono systematyczne akcje prognostyczne wykonano jesienne poszukiwania starą metodą podokapową.

Pierwsze wyniki zbiorów z jesiennych poszukiwań potwierdzają bardzo dużą skuteczność zabiegów chemicznego zwalczania szkodników pierwotnych sosny. Ilości znajdowanych kokonów boreczników, poczwarek strzygoni, poprocha, czy gąsienic barczatki są na znikomym poziomie. Utwierdza nas to w przekonaniu, że ogrom włożonej pracy w prognostykę, a póżniej w akcję zwalczania nie poszedł na marne. Dzięki wysiłkowi rzeszy leśników, pilotów, administracji LP oraz innych osób lasy Nadleśnictwa Wymiarki znów są bezpieczne, przynajmniej do następnej gradacji.