Wydawca treści
Historia
Nadleśnictwo Wymiarki w obecnych granicach istnieje od 1 stycznia 1993 roku
Nadleśnictwo Wymiarki w obecnych granicach istnieje od 1 stycznia 1993 roku, kiedy to obręb Iłowa Żagańska na mocy Zarządzenia MOŚZNiL został przyłączony do nowo utworzonego Nadleśnictwa Żagań, i składa się z trzech obrębów: Gozdnica, Przewóz, Wymiarki. Powierzchnia ogółem nadleśnictwa wynosi 23 946 ha, w tym leśna 22 985 ha. Po wojnie na obszarze obecnego nadleśnictwa Wymiarki utworzono: nadleśnictwa Wymiarki i Iłowa Żagańska. W 1948 roku powstało nadleśnictwo Przewóz, a Gozdnicę jako samodzielne nadleśnictwo utworzono 1954 roku. 1 stycznia 1971 roku z nadleśnictw: Gozdnica, Iłowa Żagańska i Wymiarki powstało nadleśnictwo Wymiarki, do którego w 1972 roku przyłączono również Przewóz.
Definitywne urządzanie lasu wykonano wg stanu na 1 października 1965 roku dla nadleśnictw Wymiarki, Iłowa Żagańska i Przewóz, a dla nadleśnictwa Gozdnica wg stanu na 1 października 1964 roku. Wcześniej gospodarka leśna była prowadzona na podstawie tzw. prowizorycznych tabel klas wieku, a w latach pięćdziesiątych XX wieku przy pomocy prowizorycznych planów urządzania lasu. Obecnie nadleśnictwo Wymiarki jest na etapie przeprowadzania IV rewizji planów urządzania lasu.
Najnowsze aktualności
CIEKAWSKA GŁUSZKA
CIEKAWSKA GŁUSZKA
Na terenie prywatnych posesji w miejscowości Wymiarki pojawił się w ostatnim czasie osobliwy gość.
Bory Dolnośląskie będące jednym z największych, zwartych kompleksów leśnych Europy stanowią ostoję dla ginącej populacji głuszca (Tetrao urogallus L.). Drastyczny spadek liczebności tego gatunku sprawił, że od roku 1995 ten piękny kurak objęty jest ścisłą ochroną strefową i gatunkową. Widnieje także w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako skrajnie zagrożony oraz jest gatunkiem kwalifikującym do wyznaczania obszarów Europejskiej Ekologicznej Sieci Natura 2000.
Nadleśnictwo Wymiarki było jednym z partnerów projektu związanego z aktywną ochroną nizinnych populacji głuszca, dla którego zakładanym efektem ekologicznym było stworzenie stabilnej populacji tego gatunku w ilości 90-110 osobników na terenie Borów Dolnośląskich. Efekty przedmiotowych działań są od kilku lat widoczne. Przekonali się o tym w ostatnim czasie mieszkańcy miejscowości Wymiarki.
Do leśników docierały sygnały, że w ostatnich dniach na terenie prywatnych posesji położonych w sąsiedztwie lasu pojawia się dość duży i nietypowy ptak. Informacje te szybko zostały potwierdzone. Okazało się bowiem, że owym nietypowym gościem była samica głuszca (głuszka), która poniedziałkowym rankiem postanowiła zwiedzić m.in. zabudowania Szkoły Podstawowej w Wymiarkach.
fot. J. Szczygieł
Żartobliwe komentarze wskazywały, że być może jej zaciekawienie wzbudził nietypowy jak na miesiąc kwiecień spokój spowodowany nauczaniem zdalnym. Po kilku godzinach zwiedzania miejscowości „osobliwa turystka” wróciła do lasu na łono natury.
Uwarunkowania historyczne
Z materiałów archiwalnych wynika, że do 1967 r. głuszce tworzyły w Nadleśnictwie Wymiarki dobrze uformowaną mikropopulację. Tokowało wówczas około 10 – 15 kogutów. Sytuacja ta uległa radykalnej zmianie po pożarze jaki miał miejsce w 1967 r. Żywioł strawił wówczas tokowiska i lęgowiska włącznie z kurami, które wysiadywały jaja. Ponowną obecność głuszca na tych terenach zaobserwowano dopiero 19 kwietnia 1975 r., czyli po blisko 8 latach od pożaru. Miejsca bytowania głuszca objęto szczególnym nadzorem.
Badania naukowe prowadzone na terenie Nadleśnictwa Wymiarki przez Akademię Rolniczą z Poznania w latach 1986 – 1990 dotyczące ekologii głuszca wskazywały, że w roku 1986 przebywał na terenie tej jednostki tylko jeden głuszec! Natomiast w latach 1987 – 1990 stwierdzono zanik populacji na tym terenie. Jedną z głównych przyczyn takiego stanu rzeczy upatrywano w znaczącym zwiększeniu się populacji kruka, lisa oraz ptaków drapieżnych.
Tym bardziej cieszy fakt, że podjęte działania na rzecz odbudowy opisywanego gatunku przynoszą wymierne efekty.
Pozostaje mieć nadzieję, że słynna czterozwrotkowa pieśń odgrywana przez samce głuszca coraz częściej będzie rozbrzmiewać w polskich lasach, a słowa Włodzimierza Korsaka mówiące, że „jeżeli toki cietrzewie dają miłośnikowi przyrody mnóstwo nadzwyczaj silnych, a miłych wrażeń, to na tokach głuszcowych czciciel piękna natury znajduje raj prawdziwy” nadal będą znajdywały spełnienie.
Autor Jarosław Karwański