Wydawca treści Wydawca treści

hodowla

„Choć cel jest wzniosły i odległy, to droga do niego zaczyna się tu i dziś." (Hans Leibundgut).

Celem, o którym jest mowa w powyższym cytacie jest trwale zrównoważona gospodarka leśna, a drogą prowadzącą do tego celu są zabiegi hodowlane wykonywane przez leśników w poszczególnych stadiach rozwojowych lasu.


Podstawą do planowania czynności hodowlanych jest typ siedliskowy lasu i gospodarczy typ drzewostanu. Rozpoznanie glebowo-siedliskowe oraz skartowanie siedlisk leśnych zostało przeprowadzone w Nadleśnictwie Wymiarki w 1999 roku i zawarte jest w Operacie Siedliskowym wg stanu na dzień 1 stycznia 2000 roku.


Przed wprowadzeniem nowego pokolenia na powierzchniach zrębowych powierzchnie przeznaczone do odnowień muszą być oczyszczone. W tym celu rozdrabnia się pozostałości pozrębowe przy pomocy rozdrabniaczy, lub wyrabia się gałęzie na cele opałowe.


Do odnowienia lasu wykorzystuje się jedno- lub dwuletni materiał sadzeniowy z odkrytym lub zakrytym systemem korzeniowym. Najczęściej stosowaną metodą sadzenia jest sadzenie ręczne pod kostur. Dotyczy ono przede wszystkim gatunków iglastych. Gatunki liściaste sadzi się ręcznie w tzw. jamkę.
Pielęgnowanie gleby w uprawach polega na odchwaszczaniu i uwalnianiu sadzonek z niepożądanych domieszek i rozluźnieniu zwarcia.

W młodnikach wykonuje się przerzedzenia drzewek, usuwa wadliwe i rozpieracze. Zabiegi te noszą nazwę czyszczeń wczesnych lub czyszczeń późnych.


W drągowinach dalej prowadzi się przerzedzanie drzew, wyprzedzając w ten sposób proces naturalnego wydzielania i jednocześnie poprawia warunki wzrostu pozostawionym drzewom. Te zabiegi nazywamy trzebieżami wczesnymi.


Trzebieże późne wykonujemy w starszych drzewostanach. Ich zadaniem jest dalsze rozluźnianie zwarcia, popieranie dobrych jakościowo drzew jak również inicjowanie powstawania odnowienia naturalnego.

Średnie, roczne rozmiary poszczególnych zadań hodowlanych w Nadleśnictwie Wymiarki wg PUL na lata 2020-2029 wynoszą:

  • odnowienia i zalesienia na powierzchni otwartej - 189 ha,
  • odnowienia i zalesienia pod osłoną - 57 ha,
  • podsadzenia produkcyjne - 9,4 ha,
  • dolesianie luk - 0,78 ha,
  • poprawki i uzupełnienia - 0,34 ha.
  • wprowadzanie podszytów (łącznie w 10cio-leciu) - 4,60 ha
  • pielęgnowanie gleby - 42 ha,
  • czyszczenia wczesne - 96 ha,
  • czyszczenia późne - 190 ha.

Pobierz Zasady Hodowli Lasu.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

PROGRAM PILOTAŻOWEGO ZWALCZANIA INWAZYJNYCH GATUNKÓW OBCYCH

PROGRAM PILOTAŻOWEGO ZWALCZANIA INWAZYJNYCH GATUNKÓW OBCYCH

Skuteczne usuwanie inwazyjnego krzewu tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) jest dużym wyzwaniem. Doświadczenia w tym zakresie gromadzone są w ramach projektu Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska pn. „Opracowanie zasad kontroli i zwalczania inwazyjnych gatunków obcych wraz z przeprowadzeniem pilotażowych działań i edukacją społeczną”, którego realizacja jest współfinansowana ze środków Unii Europejskiej. Na stanowisku krzewu w Nadleśnic-twie Wymiarki, znajdującym się na polanie śródleśnej w pobliżu Rezerwatu Przygiełkowe Moczary, zespół pod kierownictwem naukowców z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach wraz z ekspertami z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu i Uniwersytetu Łódzkiego testował różne sposoby usuwania tego gatunku poprzez jednokrotne wyrywanie, dwukrotne wyrywanie oraz intensywne – trzykrotne koszenie. Zabiegi prowa-dzono od czerwca do września 2021 r. na trzech poletkach doświadczalnych, z których każde miało powierzchnię 100 m2. Zabieg jednokrotnego wyrywania krzewów wykonano w lipcu, zabieg dwukrotnego wyrywania przeprowadzono w czer-wcu i w sierpniu, a zabieg trzykrotnego koszenia w czerwcu, lipcu i w sierpniu. Pierwsze obserwacje poczynione podczas działań pilotażowych wskazują, że dużą zaletą metody zwalczania krzewu przez wyrywanie ręczne jest to, że jest to metoda niewy-magająca specjalnego sprzętu. Konieczne do realizacji prac lekkie narzędzia, jak szpadel, widły, rękawice czy okulary ochronne, mogą być wno-szone na powierzchnię, co powoduje, że metoda ta może być wykorzystywana nawet w trudno dostępnym terenie. Wadą metody jest jej duża pracochłonność – usunięcie krzewów wraz z ich systemem korzeniowym z powierzchni 100 m2 zajmuje dwóm pracownikom osiem godzin roboczych.

 

Ręczne wyrywanie tawuły kutnerowatej z systemem korzeniowym.

Wykaszanie łanu tawuły kutnerowatej

Wykaszanie łanu tawuły kutnerowatej.

 

Koszenie tawuły kutnerowatej jest metodą znacznie mniej energo i kosztochłonną. Przy jej zastosowaniu ważny jest dobór specjalistycznego sprzętu, np. kosiarki spalinowej o odpowiednio dobranej tarczy tnącej, która przetnie zdrewniałe pędy rośliny. Konieczne jest także zapewnienie osobom wykonującym zabieg rękawic, okularów ochronnych i słuchawek oraz zachowanie szczegól-nej ostrożności podczas wykonywania zabiegów, ponieważ tawuła wykształca wysokie kępy, co znacznie utrudnia przemieszczanie się podczas prac. Wykoszenie zwartego łanu tawuły o powierzchni 100 m2 wraz z usunięciem pędów leżących zajmuje jednemu pracownikowi trzy godziny robocze.

Powierzchnie objęte pilotażowym zwalczaniem tawuły kutnerowatej.

Z pierwszych obserwacji prowadzonych podczas realizacji zabiegów wynika, że wszystkie zastosowane działania są dobrymi sposobami kontroli populacji tawuły kutnerowatej. Szczególnie zalecane jest jednak zwalczanie krzewu na wczesnych etapach jego inwazji.Jeśli zobaczysz ten gatunek na swojej łące, nie zwlekaj. Łatwiej usunąć pojedyncze osobniki krzewu niż cały łan.