Wydawca treści
obszary chronionego krajobrazu
Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyka i wypoczynkiem lub pełniona funkcja korytarzy ekologicznych.
"Bory Dolnośląskie" obszar o powierzchni 26.223 ha położony w gminach: Żagań 5.737 ha, Gozdnica 1.517 ha, Iłowa 7.721 ha, Małomice 44 ha, Przewóz 9.633 ha, Wymiarki 1.571 ha. OChK został utworzony w 2003 roku, na mocy Rozporządzenia Nr 14 Wojewody Lubuskiego z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie określenia obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa lubuskiego (Dz. Urz. Nr 47, poz. 820). Po przeprowadzonych korektach powierzchniowych, aktualnym aktem prawnym jest Rozporządzenie Nr 1 Wojewody Lubuskiego z dnia 13 stycznia 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 4, poz. 99 z dnia 23 stycznia 2009 r.).
"Bory Bogumiłowskie" obszar o powierzchni 8.910 ha położony w gminach: Żary 4.588 ha, Lipinki Łużyckie 2.110 ha, Przewóz 1.363 ha, Trzebiel 849 ha; Utworzony w 2003 roku na mocy Rozporządzenia Nr 14 Wojewody Lubuskiego z dnia 24 lipca 2003 roku w sprawie określenia obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa lubuskiego (Dz. Urz. Nr 47, poz. 820). Po przeprowadzonych korektach powierzchniowych, aktualnym aktem prawnym jest Rozporządzenie Nr 1 Wojewody Lubuskiego z dnia 13 stycznia 2009 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 4, poz. 99 z dnia 23 stycznia 2009 r.).
W zarządzie Nadleśnictwa Wymiarki Obszar Chronionego Krajobrazu - "Bory Dolnośląskie" obejmuje obszar ok.10 790 ha, natomiast „Bory Bogumiłowskie" - ok. 2 560 ha.
Najnowsze aktualności
PRÓBA ZWALCZENIA INWAZYJNEGO NEOFITU
PRÓBA ZWALCZENIA INWAZYJNEGO NEOFITU
Tawuła kutnerowata (Spiraea tomentosa) – roślina pochodząca z Ameryki Północnej, gdzie występuje na wilgotnych wrzosowiskach i łąkach, głównie na podłożu torfowym stała się poważnym problemem dla leśników gospodarujących na terenach zachodniej Polski.
Pierwsze wzmianki o introdukcji tawuły kutnerowatej w naszym kraju pochodzą z 1806 r. z ogrodu botanicznego w Krakowie. Również dane historyczne potwierdzają, że gatunek ten już w XIX wieku występował na terenie Borów Dolnośląskich.
W rejonie tym gatunek ten wykorzystywany był jako roślina ozdobna oraz do umacniania linii brzegowej stawów rybnych i rowów. Tawuła kutnerowata w szybkim tempie zwiększa liczbę stanowisk oraz zajmowaną powierzchnię przez co zaliczona została do gatunków silnie ekspansywnych.
Łany tawuły kutnerowatej (Fot. J. Karwański)
Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki szczególnie na obszarach uwilgotnionych, w miejscu starych stawów rybnych lub dawnych torfowisk tawuła kutnerowata stała się gatunkiem bardzo uciążliwym ale również powszechnym.
W bieżącym roku na terenie Nadleśnictwa Wymiarki w ramach unijnego projektu „Opracowanie metod zwalczania dla minimum 10 inwazyjnych gatunków obcych wraz z przeprowadzeniem działań pilotażowych w terenie”, przystąpiono do testowania sposobów zwalczania tawuły kutnerowatej. Projekt realizowany jest przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska i konsorcjum: Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Instytutu Technologiczno-Przyrodniczego oraz Firmy Eco Future.
W miesiącu czerwcu 2021 r. na wytypowanych powierzchniach próbnych zespół pod kierownictwem dr inż. Blanki Wiatrowskiej z Wydziału Leśnego i Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz dr hab. Doroty Michalskiej-Hejduk z Uniwersytetu Łódzkiego przeprowadził próbę zwalczenia tawuły kutnerowatej. Na jednej powierzchni wykonano wyrywanie roślin, na kolejnej koszenie tawuły. Powierzchnie zabezpieczono wykoszonym pasem buforowym o szerokości 5 metrów.
Zdjęcia z drona (Fot. T. Mroczkowski)
Działania w zakresie testowania metod zwalczania tawuły kutnerowatej będą kontynuowane i mamy nadzieję, że w efekcie pozwolą na skuteczne ograniczenie presji środowiskowej tego gatunku.
Autor: J.Karwański