Wydawca treści
Lasy regionu
fot. Andrzej Nowacki
Kolory jesieni (fot. Łukasz Wojciechowski)
(fot. Henryk Janowski)
(fot. Henryk Janowski)
(fot. Henryk Janowski)
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zarządza gruntami leśnymi na terenie obejmującym cały obszar Polski.
W celu usprawnienia systemu zarządzania obszar ten zostały podzielony na siedemnaście regionów do administrowania którymi, powołano regionalne dyrekcje.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze obejmuje swym zasięgiem lasy położone przede wszystkim na terenie województwa lubuskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 5%) na terenie ościennych województw – wielkopolskiego (4,91%) i dolnośląskiego (0,20%). Powierzchnia RDLP w Zielonej Górze, wynosi 453 462 ha (stan na koniec 2014r.), z tego 438 246 ha to powierzchnia leśna. Tylko 15 tys. ha stanowi powierzchnię nieleśną, tj. grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe i komunikacyjne.
Według danych na rok 2014 r. przeciętny zapas drewna na 1 ha wynosi 234 m3, a przeciętny wiek lasów w RDLP w Zielonej Górze sięga 56 lat.
Zasięg terytorialny wynoszący 8,8 tys. km² powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze kompleksów leśnych. Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Lesistość w regionie waha się od 28% w Nadleśnictwie Szprotawa, aż do 76% w Nadleśnictwie Żagań i 74% w Nadleśnictwie Bytnica. Największe zwarte obszary leśne występują w południowo-zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie oraz w północno-zachodniej części – Puszcza Rzepińska.
Wg. regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP w Zielonej Górze swoim zasięgiem obejmują obszar dwóch krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III) i Śląskiej (V) . Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP w Zielonej Górze występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych.
Ryc. Zasięgi nadleśnictw RDLP w Zielonej Górze na tle numerycznego modelu pokrycia terenu.
Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Jest to region o najwyższej lesistości w Polsce.
W strukturze lasów RDLP dominują gatunki iglaste, które stanowią 88,2% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 11,8% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna – 87,5%, świerk – 0,6%, dąb, jesion, klon - razem 5,1%, brzoza i grab – 3,5%, olsza – 2,4%, buk – 0,7%, osika, topola, lipa i wierzba – razem 0,2%. W lasach sporadycznie spotkać można także szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.
Na terenie RDLP w Zielonej Górze 32% powierzchni lasów zostało zaliczonych do przynajmniej jednej z kategorii lasów ochronnych.
Teren działania RDLP w Zielonej Górze należy do obszarów kraju o nieznacznym stopniu uprzemysłowienia. Znajduje się tu niewiele zakładów przemysłowych, których oddziaływanie na środowisko mogłoby prowadzić do osłabienia kondycji drzewostanów.
Najnowsze aktualności
LEŚNE GEOFITY
LEŚNE GEOFITY
Cebulica dwulistna (fot. J.Karwański)
fot. Jakub Kazimir
fot. J.Karwański
Tegoroczna wiosna klimatyczna czyli okres w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C nastała wyjątkowo szybko. Efektem tego jest wiele kolorowych kobierców roślin porastających dno lasu.
Ciekawe kompozycje tworzą tzw. leśne geofity czyli rośliny, które wczesną wiosną możemy spotkać w buczynach, grądach lub dąbrowach. Geofity to byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych takich jak bulwy, kłącza lub cebulki. Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki pojawiły się fioletowo-niebieskie płaty porośnięte cebulicą dwulistną (Scilla bifolia). Widok kolorowych gron kwiatowych w drzewostanach bezlistnych, rozpoczynających dopiero wegetację stanowi ciekawą kompozycję barwną.
fot. Jakub Kazimir
Warto zwrócić uwagę na leśne geofity podczas leśnych wędrówek, zanim „zaginą” w późniejszej, bardziej bujnej roślinności. Wspomniana roślina jest gatunkiem charakterystycznym dla zbiorowiska roślinnych Querco-Fagetea czyli mezotroficznych i eutroficznych lasów liściastych zrzucających liście na zimę, rosnących na glebach mineralne o różnym stopniu wilgotności. Cebulica dwulistna kwitnie od marca do kwietnia. Jest samopylna lub zapylana przez owady. Ciekawostką jest tzw. myrmekochoria czyli roznoszenie nasion roślin przez mrówki, które gubiąc nasiona podczas transportu do mrowiska przyczyniają się do powiększania areału występowania danej rośliny. Obszar na którym występuje opisywana roślina to teren gdzie w okresie przed II wojną światową tętniło wiejskie życie, lecz osada nie dotrwała do czasów dzisiejszych. Należy również stwierdzić, że tak bujne kobierce występujące w roku bieżącym są efektem znikomej populacji dzika występującej na tym terenie, co stanowi skutek obecności ASF oraz redukcji populacji tego gatunku realizowanej przez myśliwych.
