Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zarządza gruntami leśnymi na terenie obejmującym cały obszar Polski.

W celu usprawnienia systemu zarządzania obszar ten zostały podzielony na siedemnaście regionów do administrowania którymi, powołano regionalne dyrekcje.

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze obejmuje swym zasięgiem lasy położone przede wszystkim na terenie województwa lubuskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 5%) na terenie ościennych województw – wielkopolskiego (4,91%)  i dolnośląskiego (0,20%). Powierzchnia RDLP w Zielonej Górze, wynosi 453 462 ha (stan na koniec 2014r.), z tego 438 246 ha to powierzchnia leśna. Tylko  15 tys. ha stanowi powierzchnię nieleśną, tj. grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe i komunikacyjne.


Według danych na rok 2014 r. przeciętny zapas drewna na 1 ha wynosi 234 m3,  a przeciętny wiek lasów w RDLP w Zielonej Górze sięga 56 lat.

Zasięg terytorialny wynoszący 8,8 tys. km² powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze kompleksów leśnych. Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Lesistość w regionie waha się od 28% w Nadleśnictwie Szprotawa, aż do 76% w Nadleśnictwie Żagań i 74% w Nadleśnictwie Bytnica. Największe zwarte obszary leśne występują w południowo-zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie oraz w północno-zachodniej części – Puszcza Rzepińska.

Wg. regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP w Zielonej Górze swoim zasięgiem obejmują obszar dwóch krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III) i Śląskiej (V) . Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP w Zielonej Górze występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych.

Ryc. Zasięgi nadleśnictw RDLP w Zielonej Górze na tle numerycznego modelu pokrycia terenu.

Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Jest to region o najwyższej lesistości w Polsce.

W strukturze lasów RDLP dominują gatunki iglaste, które stanowią 88,2% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 11,8% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna – 87,5%, świerk – 0,6%, dąb, jesion, klon - razem 5,1%, brzoza i grab – 3,5%, olsza – 2,4%, buk – 0,7%, osika, topola, lipa i wierzba – razem 0,2%. W lasach sporadycznie spotkać można także szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.

 

Na terenie RDLP w Zielonej Górze 32% powierzchni lasów zostało zaliczonych do przynajmniej jednej z kategorii lasów ochronnych.

Teren działania RDLP w Zielonej Górze należy do obszarów kraju o nieznacznym stopniu uprzemysłowienia. Znajduje się tu niewiele zakładów przemysłowych, których oddziaływanie na środowisko mogłoby prowadzić do osłabienia kondycji drzewostanów.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

NOWA FORMA OCHRONY PRZYRODY

NOWA FORMA OCHRONY PRZYRODY

Z inicjatywy leśników z Nadleśnictwa Wymiarki Rada Gminy w Trzebielu podjęła uchwałę o ustanowieniu użytku ekologicznego pn. „Turzycowe bobrowisko”.

Jest to już szósty użytek ekologiczny zlokalizowany w granicach administracyjnych gminy Trzebiel i jednocześnie pierwszy znajdujący się na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Wymiarki na terenie przedmiotowej gminy.

 

Fot. Szymon Grelak

 

Zgodnie z zapisami art. 42 ustawy o ochronie przyrody użytkami ekologicznymi są zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej - naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce, siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub miejsca sezonowego przebywania.

 

Ustanowiony użytek ekologiczny obejmuje obszar znaturalizowanych łąk wilgotnych sąsiadujących z ciekiem Skrodzica o łącznej powierzchni 1,53 ha wykazujących ślady zabagnienia będących m.in. efektem działalności bobrów.

 

Celem ochrony jest zachowanie wartości krajobrazowych, potencjału przyrodniczego, specyficznych stosunków wodnych, zbiorowiska roślinnego oraz popieranie spontanicznych procesów naturalnych samoregulacji. Użytek zwiększa również potencjał retencyjny obszaru, szczególnie dla ubogich siedlisk borowych oraz stwarza optymalne warunki dla rozwoju wielu gatunków zwierząt, w szczególności dla bobrów oraz ptactwa wodno-błotnego.

Fot. Szymon Grelak

 

Inwentaryzacja botaniczna wykazała występowanie na obszarze użytku ekologicznego trzydziestu siedmiu gatunków roślin.

 

Należy nadmienić, że ochrona przyrody jest jednym z najważniejszych wyzwań obecnych czasów. Poczynione działania w nadleśnictwie wypełniają zarówno zapisy ustawy o ochronie przyrody, o lasach, jak również wpisują się w prowadzoną przez Lasy Państwowe strategię zrównoważonego rozwoju oraz szerokiego wykorzystania wszystkich funkcji lasów.

 

Szczegóły dotyczace użytku ekologicznego Turzycowe bobrowisko można znaleźć tutaj