Wydawca treści
Lasy regionu
fot. Andrzej Nowacki
Kolory jesieni (fot. Łukasz Wojciechowski)
(fot. Henryk Janowski)
(fot. Henryk Janowski)
(fot. Henryk Janowski)
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zarządza gruntami leśnymi na terenie obejmującym cały obszar Polski.
W celu usprawnienia systemu zarządzania obszar ten zostały podzielony na siedemnaście regionów do administrowania którymi, powołano regionalne dyrekcje.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze obejmuje swym zasięgiem lasy położone przede wszystkim na terenie województwa lubuskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 5%) na terenie ościennych województw – wielkopolskiego (4,91%) i dolnośląskiego (0,20%). Powierzchnia RDLP w Zielonej Górze, wynosi 453 462 ha (stan na koniec 2014r.), z tego 438 246 ha to powierzchnia leśna. Tylko 15 tys. ha stanowi powierzchnię nieleśną, tj. grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe i komunikacyjne.
Według danych na rok 2014 r. przeciętny zapas drewna na 1 ha wynosi 234 m3, a przeciętny wiek lasów w RDLP w Zielonej Górze sięga 56 lat.
Zasięg terytorialny wynoszący 8,8 tys. km² powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze kompleksów leśnych. Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Lesistość w regionie waha się od 28% w Nadleśnictwie Szprotawa, aż do 76% w Nadleśnictwie Żagań i 74% w Nadleśnictwie Bytnica. Największe zwarte obszary leśne występują w południowo-zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie oraz w północno-zachodniej części – Puszcza Rzepińska.
Wg. regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP w Zielonej Górze swoim zasięgiem obejmują obszar dwóch krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III) i Śląskiej (V) . Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP w Zielonej Górze występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych.
Ryc. Zasięgi nadleśnictw RDLP w Zielonej Górze na tle numerycznego modelu pokrycia terenu.
Lesistość RDLP w Zielonej Górze wynosi blisko 50%. Jest to region o najwyższej lesistości w Polsce.
W strukturze lasów RDLP dominują gatunki iglaste, które stanowią 88,2% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 11,8% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna – 87,5%, świerk – 0,6%, dąb, jesion, klon - razem 5,1%, brzoza i grab – 3,5%, olsza – 2,4%, buk – 0,7%, osika, topola, lipa i wierzba – razem 0,2%. W lasach sporadycznie spotkać można także szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.
Na terenie RDLP w Zielonej Górze 32% powierzchni lasów zostało zaliczonych do przynajmniej jednej z kategorii lasów ochronnych.
Teren działania RDLP w Zielonej Górze należy do obszarów kraju o nieznacznym stopniu uprzemysłowienia. Znajduje się tu niewiele zakładów przemysłowych, których oddziaływanie na środowisko mogłoby prowadzić do osłabienia kondycji drzewostanów.
Najnowsze aktualności
PRÓBA ZWALCZENIA INWAZYJNEGO NEOFITU
PRÓBA ZWALCZENIA INWAZYJNEGO NEOFITU
Fot. T. Mroczkowski
Fot. J.Karwański
Fot. J. Karwański
Fot. T. Mroczkowski
Tawuła kutnerowata (Spiraea tomentosa) – roślina pochodząca z Ameryki Północnej, gdzie występuje na wilgotnych wrzosowiskach i łąkach, głównie na podłożu torfowym stała się poważnym problemem dla leśników gospodarujących na terenach zachodniej Polski.
Pierwsze wzmianki o introdukcji tawuły kutnerowatej w naszym kraju pochodzą z 1806 r. z ogrodu botanicznego w Krakowie. Również dane historyczne potwierdzają, że gatunek ten już w XIX wieku występował na terenie Borów Dolnośląskich.
W rejonie tym gatunek ten wykorzystywany był jako roślina ozdobna oraz do umacniania linii brzegowej stawów rybnych i rowów. Tawuła kutnerowata w szybkim tempie zwiększa liczbę stanowisk oraz zajmowaną powierzchnię przez co zaliczona została do gatunków silnie ekspansywnych.
Łany tawuły kutnerowatej (Fot. J. Karwański)
Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki szczególnie na obszarach uwilgotnionych, w miejscu starych stawów rybnych lub dawnych torfowisk tawuła kutnerowata stała się gatunkiem bardzo uciążliwym ale również powszechnym.
W bieżącym roku na terenie Nadleśnictwa Wymiarki w ramach unijnego projektu „Opracowanie metod zwalczania dla minimum 10 inwazyjnych gatunków obcych wraz z przeprowadzeniem działań pilotażowych w terenie”, przystąpiono do testowania sposobów zwalczania tawuły kutnerowatej. Projekt realizowany jest przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska i konsorcjum: Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Instytutu Technologiczno-Przyrodniczego oraz Firmy Eco Future.
W miesiącu czerwcu 2021 r. na wytypowanych powierzchniach próbnych zespół pod kierownictwem dr inż. Blanki Wiatrowskiej z Wydziału Leśnego i Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz dr hab. Doroty Michalskiej-Hejduk z Uniwersytetu Łódzkiego przeprowadził próbę zwalczenia tawuły kutnerowatej. Na jednej powierzchni wykonano wyrywanie roślin, na kolejnej koszenie tawuły. Powierzchnie zabezpieczono wykoszonym pasem buforowym o szerokości 5 metrów.
Zdjęcia z drona (Fot. T. Mroczkowski)
Działania w zakresie testowania metod zwalczania tawuły kutnerowatej będą kontynuowane i mamy nadzieję, że w efekcie pozwolą na skuteczne ograniczenie presji środowiskowej tego gatunku.
Autor: J.Karwański
