Wydawca treści Wydawca treści

park krajobrazowy

Park Krajobrazowy " Łuk Mużakowa" - jest najmłodszym Parkiem utworzonym w 2001 roku, powierzchnia Parku wznosi 18 200 ha.

Został utworzony przede wszystkim ze względu na ukształtowanie terenu w postaci wielkiej moreny czołowej o kształcie podkowy, stąd nazwa. Według badań geologów niemieckich jest to największy tego typu twór na świecie.

Flora roślin naczyniowych Parku liczy 591 gatunków. Do szczególnie interesujących należą rośliny, które osiągają tu wschodnią granicę zasięgu - m.in. selery węzłobaldachowe - jedyne stanowisko w Polsce, czy Wrzosiec bagienny (Erica tetralix).

Stwierdzono tutaj 146 gatunków ptaków w tym: bąka, rybołowa, bielika, gągola, kanię rudą. Jeden gatunek, a mianowicie - wilk - pojawiający się tutaj sporadycznie należy do grupy taksonów szczególnie zagrożonych wyginięciem.

Wyjątkowo cennym fragmentem Parku jest XIX wieczny park podworski (wpisany na listę UNESCO) o założeniach krajobrazowych zlokalizowanych w miejscowości Łęknica, wzdłuż doliny Nysy Łużyckiej. Został on skomponowany w latach 1815-1844 na wzór angielski na życzenie ówczesnego właściciela tych ziem - księcia Hermana von Pückler - Muskau.

Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki „Łuk Mużakowa" zajmuje powierzchnię 1781 ha.

Tu znajdziesz wszelkie informacje o parkach krajobrazowych woj.lubuskiego http://bip.gorzow.rdos.gov.pl/rejestr-form-ochrony-przyrody


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

LEŚNE GEOFITY

LEŚNE GEOFITY

Tegoroczna wiosna klimatyczna czyli okres w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C nastała wyjątkowo szybko. Efektem tego jest wiele kolorowych kobierców roślin porastających dno lasu.

Ciekawe kompozycje tworzą tzw. leśne geofity czyli rośliny, które wczesną wiosną możemy spotkać w buczynach, grądach lub dąbrowach. Geofity to byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych takich jak bulwy, kłącza lub cebulki. Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki pojawiły się fioletowo-niebieskie płaty porośnięte cebulicą dwulistną (Scilla bifolia). Widok kolorowych gron kwiatowych w drzewostanach bezlistnych, rozpoczynających dopiero wegetację stanowi ciekawą kompozycję barwną.

fot. Jakub Kazimir

Warto zwrócić uwagę na leśne geofity podczas leśnych wędrówek, zanim „zaginą” w późniejszej, bardziej bujnej roślinności. Wspomniana roślina jest gatunkiem charakterystycznym dla zbiorowiska roślinnych Querco-Fagetea czyli mezotroficznych i eutroficznych lasów liściastych zrzucających liście na zimę, rosnących na glebach mineralne o różnym stopniu wilgotności. Cebulica dwulistna kwitnie od marca do kwietnia. Jest samopylna lub zapylana przez owady. Ciekawostką jest tzw. myrmekochoria czyli roznoszenie nasion roślin przez mrówki, które gubiąc nasiona podczas transportu do mrowiska przyczyniają się do powiększania areału występowania danej rośliny. Obszar na którym występuje opisywana roślina to teren gdzie w okresie przed II wojną światową tętniło wiejskie życie, lecz osada nie dotrwała do czasów dzisiejszych. Należy również stwierdzić, że tak bujne kobierce występujące w roku bieżącym są efektem znikomej populacji dzika występującej na tym terenie, co stanowi skutek obecności ASF oraz redukcji populacji tego gatunku realizowanej przez myśliwych.