Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Szkodnictwo leśne

Do szkodnictwa leśnego należy zaliczyć ogół szkód antropogenicznych, związanych z działaniem człowieka w środowisku przyrodniczym, w tym w środowisku leśnym. Szkodnictwo leśne jest efektem szkodliwego oddziaływania człowieka na las i obiekty (przedmioty) z nim związane.

Rodzaje szkodnictwa leśnego:

1. Bezprawne korzystanie z lasu.
Polega na popełnianiu różnych czynów zabronionych prawem, przeważnie wykroczeń, związanych z pobytem człowieka w lesie i na gruntach leśnych.
 
2. Kłusownictwo       

Polega na nielegalnym pozyskiwaniu zwierzyny (zwierząt łownych) albo na usiłowaniu wchodzenia w posiadanie tej zwierzyny. Proceder ten uprawia nie tylko osoba całkowicie pozbawiona uprawnień do wykonywania polowania, ale również myśliwy polujący niezgodnie z przepisami prawa lub osoba nieprawnie zezwalająca na polowanie.

        
3. Kradzież i niszczenie mienia nadleśnictwa.
Grupa obejmuje różne składniki mienia Lasów Państwowych i innego posiadacza lasów, inne niż drewno, zwierzyna. Duży udział w grupie mają elementy terenowej infrastruktury technicznej.
 
4. Kradzież drewna z lasu państwowego
Kradzież drewna z lasu państwowego stanowi główną grupę i pozycję rodzajową szkodnictwa leśnego. Przypadki kradzieży drewna mogą być wykroczeniami lub przestępstwami, w zależności od wartości
spowodowanej szkody.  

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

LEŚNE GEOFITY

LEŚNE GEOFITY

Tegoroczna wiosna klimatyczna czyli okres w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C nastała wyjątkowo szybko. Efektem tego jest wiele kolorowych kobierców roślin porastających dno lasu.

Ciekawe kompozycje tworzą tzw. leśne geofity czyli rośliny, które wczesną wiosną możemy spotkać w buczynach, grądach lub dąbrowach. Geofity to byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych takich jak bulwy, kłącza lub cebulki. Na terenie Nadleśnictwa Wymiarki pojawiły się fioletowo-niebieskie płaty porośnięte cebulicą dwulistną (Scilla bifolia). Widok kolorowych gron kwiatowych w drzewostanach bezlistnych, rozpoczynających dopiero wegetację stanowi ciekawą kompozycję barwną.

fot. Jakub Kazimir

Warto zwrócić uwagę na leśne geofity podczas leśnych wędrówek, zanim „zaginą” w późniejszej, bardziej bujnej roślinności. Wspomniana roślina jest gatunkiem charakterystycznym dla zbiorowiska roślinnych Querco-Fagetea czyli mezotroficznych i eutroficznych lasów liściastych zrzucających liście na zimę, rosnących na glebach mineralne o różnym stopniu wilgotności. Cebulica dwulistna kwitnie od marca do kwietnia. Jest samopylna lub zapylana przez owady. Ciekawostką jest tzw. myrmekochoria czyli roznoszenie nasion roślin przez mrówki, które gubiąc nasiona podczas transportu do mrowiska przyczyniają się do powiększania areału występowania danej rośliny. Obszar na którym występuje opisywana roślina to teren gdzie w okresie przed II wojną światową tętniło wiejskie życie, lecz osada nie dotrwała do czasów dzisiejszych. Należy również stwierdzić, że tak bujne kobierce występujące w roku bieżącym są efektem znikomej populacji dzika występującej na tym terenie, co stanowi skutek obecności ASF oraz redukcji populacji tego gatunku realizowanej przez myśliwych.